Cisco Herzhaht & Geneviève Dartvelle (F/B) Blues Missy Sippy Gent 03-10-2023) reporter & photo credits: Marcel info band: Cisco Herzhaft info club: Missy Sippy © Rootsville 2023

Na een korte maar deugddoende vakantie, snakte ik toch wel naar wat live-muziek. Tijd dus om dit probleem op te lossen. De oplossing lag in Gent in de juke joint aan de Leie, u raadt het al: inderdaad de Missy Sippy. Daar kregen ze vanavond het bezoek van Cisco Herzhaft en Geneviève Dartevelle.

Cisco Herzhaft werd geboren in 1947 in Bouscat bij Bordeaux. Al op jonge leeftijd werd hij gegrepen door artiesten als Woodie Guthrie, Pete Seeger en Cisco Houston (vandaar ook zijn artiesten naam). Maar ook bluesnamen als Lightnin’ Hopkins, John Lee Hooker of Big Bill Broonzy, trokken zijn aandacht. Hij heeft dus een passie voor blues, ragtime, boogie woogie. Daarenboven is hij een meester in de slide op dobro en fingerpicking op gitaar. Hij is bekend en gelauwerd in Frankrijk. Vanavond stond hij normaal in duo met Tom De Wulf, drummer bij Bruno Deneckere en Wigbert, maar last minute(wegens ziekte) werd deze laatste vervangen door vrouwelijke harmonicawizzard Geneviève Dartevelle. Blues is voor haar geen geheim want ze blaast al op de Mississippi saxofoon sinds 1994 en is gekend door haar optredens in verschillende bezettingen. Dit was een optreden waar ik veel van verwachtte.

Voor aanvang van het optreden kreeg ik de kans om met Cisco een leuk gesprekje aan te gaan. Hij is een zeer vriendelijk en sympathiek man, die met veel passie spreekt over de blues. Zo vertelde hij over zijn tournée met John Lee Hooker en over hoe hij, als 18-jarige, het fingerpicken onder de knie kreeg met de hulp van niemand minder dan Mississippi Fred Mcdowell ergens in de jaren zestig. Heel boeiend.

Het duo ging vinnig van start en van bij het begin kregen we al een stevige boogie tussen de kiezen met ‘Cooking The Boogie’. Dat ragtime de man niet vreemd is, kregen we dan ook te horen met bijpassende uitleg hoe je dat speelt op gitaar. Mississippi Fred McDowell’s ’61 Highway’ kwam er dan aan in een zowaar bijna onherkenbare versie. Topklasse! En we gingen verder met ‘The Canned Heat Is Killing Me’ en ‘I Got The Blues’ waarbij Cisco als volwaardige shouter de zaal introk en de goed gevulde Missy Sippy aan het zingen kreeg.

Ondertussen ontbond Geneviève haar duivels op haar mondharmonica. De talenten van deze kleine dame worden veel te veel onderschat. Cisco is een fingerpicking wizzard , niet te schatten wat die man uit zijn instrumenten haalt, maar ook met de slide op zijn dobro weet hij duidelijk wat hij doet. Met zijn eigen versies van ‘CC Rider’ en ‘Baby Pleae Don’t Go’ werd het eerste deel in stijl afgesloten.

Tijd voor een heel korte pauze en we konden er terug invliegen en daarvoor was ‘Rollin And Tumblin’ het ideale nummer, dat op de voet werd gevolgd door ‘Dance The Boogie Withe me’ en ‘Rock me Baby’. Alles klopte gelijk een zwerende vinger en het was genieten geblazen. Met ‘King Bee’ van Slim Harpo kon Geneviève zich alweer laten gaan en begot dat kon weer tellen. ‘On The Road To 66’ schreef Cisco op zijn 65ste verjaardag.

Met ‘Will The Cicle Be Unbroken’ kregen we er eentje The Carter Family waarna er alweer een stevige boogie door de geluidsinstallatie knalde met ‘Mississippi Boogie’.  Cisco bracht ons dan naar John Lee Hooker met ‘Hoochie Coochie Man’ en het alom gekende ‘Boom Boom’. Afsluiten deed het duo met een meer dan pittig instrumentaaltje. Dat noemen ze dan “going out with a bang”.

Schitterend optreden van deze twee fantastische muzikanten. Cisco ademt gewoon “the blues” en dat kan van Geneviève ook worden gezegd. Ze beleven wat ze spelen, het speelplezier spatte van het podium en verspreidde zich over de aanwezigen..

De sets van Cisco zijn mooi opgebouwd met een mooie variatie tussen de uptempo songs en de tragere nummers. De gebrachte covers worden niet klakkeloos nagespeeld, neen, ze worden herwerkt en overgoten met Cisco’s eigen saus. Dit is topwerk en we zouden deze twee wat meer willen aan het werk zien in onze contreien. Ik zou zeggen: “organisatoren, laat u gaan!”.

Marcel